Oorlog aan de stadsrand van toen

Vrijheidsmaaltijd met lezing en muziek op Huis te Vraag

Huis te Vraag, een voormalige begraafplaats, is nu een groen toevluchtsoord in de stad, gekoesterd als het levenswerk van Leon van der Heijden. Hier rusten verzetsstrijders en talloze slachtoffers van de hongerwinter, mensen die we een stem willen geven, evenals de tewerkgestelden in het Amsterdamse Bos, waarmee Leon een bijzondere band had. Op 5 mei a.s. willen we niet alleen herdenken, maar juist ook onze vrijheid vieren en realiseren dat deze niet vanzelfsprekend is

Met trots neemt Huis te Vraag voor de allereerste keer deel aan de Vrijheidsmaaltijd op 5 mei. We bieden een programma aan met een lezing van Lion Tokki over de te werk gestelden in het Amsterdamse Bos. Vervolgens kun je aanschuiven voor de gratis vrijheidssoep waarbij je in gesprek kunt gaan over vrijheid en onvrijheid.
Na deze vrijheidsmaaltijd zal historicus Rene Kok van het Niod spreken over de gevolgen van de hongerwinter en de vergeten slachtoffers die begraven liggen op Huis te Vraag. En de uitdagingen rondom de teraardebestelling van slachtoffers in Amsterdam. De voedseldropping die plaats vond op steenworp afstand van Huis te Vraag komt ook ter sprake. De vrijheid vieren we met een optreden van Cato Fluitsma en haar accordeon!

Datum: 5 mei Tijd: 13:00 – 16:30 uur Locatie: Huis te Vraag (buiten)
Toegang: Gratis U bent van harte welkom om te komen en te gaan, en vragen over vrijheid te stellen.

Programma:

• 12:30 Welkom
• 13:00 Lezing Lion Tokkie: Tewerkgesteld in het Amsterdamse Bos
• 13:45 Pianist Joop Koopman
• 14:00 Vrijheidsmaaltijd
• 15:00 Lezing Rene Kok: Hongerwinter en de vergetenen van Huis te Vraag
• 15:45 Cato Fluitsma (zang en accordeon)
  Lion TokkieMijn naam is Lion Tokkie en ben 75 jaar oud. Na 40 jaar in de automatisering gewerkt hebben, heb ik mijn familiegeschiedenis onderzocht en bleek dat mijn vader in een joods werkkamp te hebben gezeten in Drenthe. En zijn meer dan 126 familieleden omgekomen in concentratie- en vernietigingskampen. De laatste 14 jaar ben ik me meer en meer gaan interesseren in de joden vervolging en de joodse werkkampen in Nederland en het huidige Polen. In Nederland waren meer dan 60 kampen met een aantal in Amsterdam. Bij elkaar meer dan 13. Waarvan een aantal in het Amsterdamse bos.Rene Kok
  
  René Kok is historicus en als beeldonderzoeker al vele jaren verbonden aan het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie, NIOD. René is auteur van een groot aantal uitgaven over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en fotohistorische publicaties. In 2017 maakte hij samen met zijn collega Erik Somers het boek Stad in Oorlog. Amsterdam 1940-1945 in foto’s (uitgave WBooks). Twee jaar later verscheen hun boek De Jodenvervolging in foto’s. Nederland 1940-1945. Een tentoonstelling met dezelfde titel was te zien in Amsterdam, Berlijn, het herinneringscentrum Kamp Vught en momenteel in het Bevrijdingsmuseum Zeeland. In 2022 publiceerden zij het boek Adolf Hitler. De beeldbiografie(uitgave Hollands Diep. Recent was René te zien in de driedelige Videoland-serie Prins Bernhard en in aflevering 7 van de NTR-serie Het verhaal van Nederland – Oranje Nassau. Momenteel werkt hij samen met Erik Somers aan een boek over ‘De Ondergedoken Camera’: een groep illegaal werkende topfotografen die de Hongerwinter van 1944-1945 op indringende wijze vastlegde.

  Joop KoopmanPianist Joop Koopman (1956) komt uit de klassieke hoek, maar de klassieke muziekpraktijk, met het noot voor noot weergeven van muziek van anderen, hoe schitterend ook, kon hem uiteindelijk niet boeien. Hij verlangde ernaar de muziek te spelen die spontaan in hem opwelde, maar liep daarin vast, zoals zo veel klassiek opgeleide musici. Hij brak met de piano, ging keyboard spelen en bekwaamde zich vervolgens jarenlang op de Indiase tabla. Dat resulteerde in een geheel eigen, sterk percussieve manier van spelen op de piano, want hij keerde terug naar het klavier. Zijn muziek is geïmproviseerd, ontstaat in het moment, is stuwend, stromend, hypnotiserend, afwisselend schoon en schrijnend, met soms romantische uitweidingen.

  Cato FluitsmaAls kleinkunstenaar schrijf ik liederen over maatschappelijke vraagstukken, zoals bijvoorbeeld eenzaamheid en bijensterfte. Ik schrijf in opdracht en uit mijzelf, en wil graag iets goeds bijdragen aan onze gecompliceerde en onoverzichtelijke maatschappij. Door mij te focussen op een lied word ik wijzer en het geeft mij een ontzettend goed gevoel als het gelukt is en ik de essentie heb weten te vatten. Ook heb ik vele liederen geschreven over mijn eigen leven. Dit om enigzins grip te krijgen op mijn flexibele en wispslturige humeur. Ik heb veel opgetreden op grote en kleine podia, in buurt- en verzorgingshuizen, op privéfeesten, festivals en in de vrije natuur.
  Ik hou ervan accordeon te spelen en te zingen en met mijn muziek en die van anderen mensen te ontwapenen en in hun kracht te zetten.
  https://catofluitsma.com/